ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
ΤΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ 1ον
ΣΘΕΝΟΣ
«Ο πρωθυπουργός προς τον στρατηγόν Σκόμπυ.
5 Δεκεμβρίου 1944 ώρα 6.30'
«. . . Είσθε υπεύθυνος διά την τήρησιν της τάξεως εις
Αθήνας και διά την εξουδετέρωσιν ή καταστροφήν πασών των ομάδων ΕΑΜ — ΕΛΑΣ.
αίτινες ήθελον προσεγγίσει προς την πόλιν.
Δύνασθε να λάβητε οιονδήποτε μέτρον προς απόλυτον
έλεγχον των οδών ή προς σύλληψιν οιουδήποτε αριθμού ταραχοποιών στοιχείων. Ο
Ε.Λ.Α.Σ. βεβαίως θα επιχείρηση να προτάξη γυναίκας και παιδία εκεί όπου είναι
πιθανόν να δεχθή πυρά. Εφιστώ την προσοχήν σας επ' αυτού προς αποφυγήν
σφαλμάτων. Μη διστάσετε όμως να πυροβολήτε κατά παντός άρρενος ενόπλου εν Αθήναις,
όστις επιτίθεται κατά των βρεταννικών ή των ελληνικών Αρχών, μεθ' ων
συνεργαζόμεθα...
Δεν πρέπει όμως να διστάσητε να ενεργήσητε, ως εάν
ευρίσκεσθε εις κατάκτηθείσαν πόλιν, όπου επανάστασις ευρίσκεται εν εξελίξει·.
Όσον αφορά εις τας ομάδας του ΕΛΑΣ τας ερχομένας
έξωθεν, ασφαλώς θα είσθε εις θέσιν να δώσητε εις τινας εκ τούτων εν μάθημα διά
των τεθωρακισμένων σας. τοιούτον, ώστε να αποτρέψη τας υπολοίπους από
παρόμοιας αποπείρας. Δύνασθε να υπολογίζετε επί της υποστηρίξεως μου εις
πάσαν λογικήν και συνετήν δράσιν, επιχειρουμένην επί της βάσεως ταύτης….
Δέον να διατηρήσωμεν τας Αθήνας και να επικρατήσωμεν
εκεί. Θα ήτο μέγα επίτευγμα δι' υμάς να έπιτύχητε τούτο, ει δυνατόν, άνευ
αιματοχυσίας, αλλά και δι' αιματοχυσίας εν ανάγκη...».
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ της διαταγής, δείχνει την
αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρεταννίας. Δείχνει όμως ότι ούτε
και αυτός, δεν έχει σαφή αντιτίληψιν της ελληνικής πραγματικότητος, των στιγμών
(δηλαδή συγκεκριμένα των δυνατοτήτων του κομμουνιστικού στρατού).
|
|
Ο τότε
Πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Τσώρτσιλ. Τόσο αυτός, όσο και οι στρατηγοί του,
αγνοούσαν το μέγεθος της πραγματικής απειλής του ΕΛΑΣ
|
Αυτό δείχνει, η συμβουλή και προτροπή του προς τον
Σκόμπυ, να δώση με τα θωρακισμένα του ένα καλό μάθημα στις μονάδες του ΕΛΑΣ,
πού κατευθύνονται από τις επαρχίες προς την πρωτεύουσα.
Μπορεί όμως να γίνη κάτι τέτοιο; ...
Το πάθημα της Φιλοθέης, τους έγινε μάθημα. Δεν θα το
ξαναπάθη έτσι ο κομμουνιστικός στρατός:
• Σαν στρατός πού έχει γίνει — πραγματικός σε δύναμη
και επικίνδυνος — έχει την δυνατότητα αποτροπής παρομοίου παθήματος και μάλιστα
σε Ελληνικά ορεινά εδάφη. Με μέτρα ασφαλείας, με πορεία από άβατα για τα
θωρακισμένα δρομολόγια. Με νυκτερινές μόνο πορείες, εν ανάγκη. Μόνο μια
καθυστέρηση στην συγκέντρωση του ΕΛΑΣ, μπορούν να προκαλέσουν τα τεθωρακισμένα
στην ύπαιθρο.
• Σαν κομμουνιστικό όργανο πάλι που είναι ο ΕΛΑΣ, έχει
την δυνατότητα αποτροπής παρομοίου παθήματος, από την γενική απροθυμία των
απλών ανταρτών για πόλεμο εναντίον των Άγγλων συμμάχων και των ελληνικών
δυνάμεων. Για τέτοιες περιστάσεις και περιστατικά , χρειάζονται οι κομμισάριοι
και ίνστρρουχτορες, οι οποίοι αφθονούν στον κομμουνιστικό στρατό και στις
παραφυάδες του (Πολιτοφυλακή, ΟΠΛΑ, ΕΠΟΝ).
ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ Τσώρτσιλ δεν έχει πλήρη επίγνωση των
δυνατοτήτων του εχθρού του κομμουνιστικού στρατού στην συγκεκριμένη μάχη. Δεν
πιστεύει ότι έχει να κάνη με στρατόν δημιουργημένο πια, με τις κατοχικές
συνθήκες (και με την βοεταννικήν υλικήν δομήν, αλλά και ηθικήν βοήθειαν.
Οι στρατηγοί του πάλι - και ιδιαίτερα ο αρχιστράτηγος
του μεσογειακού και ιταλικού μετώπου Αλεξάντερ - υπερεκτιμούν τις ίδιες
δυνατότητες. Είτε από εσφαλμένες πληροφορίες υφισταμένων τους. Είτε με τον
επηρεασμό τους από συνοδιποριακά στελέχη του εργατικού κόμματος. Είτε και από
τα δυο μαζί (συνοδοιπόροι στις βρεταννικές υπηρεσίες, δίνουν εσφαλμένες
-πληροφορίες περί του ΕΛΑΣ στους στρατηγούς).
Μόνο οι στρατιωτικοί των μικρών ελληνικών ενόπλων
δυνάμεων της εποχής, όπως και των Σωμάτων Ασφαλείας, μόνον αυτοί έχουν την
δυνατότητα ευθυκρισίας. Διότι έχουν παρακολουθήσει αρκετά κοντά και εις την
εξέλιξίν του, το κομμουνιστικόν δημιούργημα. Και όπως θα το δούμε κατ'
επανάληψιν, γνωρίζοντες την πραγματικότητα, γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα,
δεν παρασύρονται :
• Ούτε προς την περιφρονητικήν υποτίμησιν του εχθρού.
• Ούτε όμως και προς την παράλυτικήν υπερεκτίμησιν.
Η αποτροπή της εθνικής καταστροφής
κατά τας πρώτας και τραγικώς κρισίμους στιγμάς της δεκεμβριανής μάχης,
οφείλεται εις τας ολίγας, μικράς μικροδυνάμους ελληνικάς μονάδας και τμήματα.
Εις αυτά και τας θυσίας των.
