Σχ. ΚΟ: Το παρακάτω κείμενο είναι εν μέρει τροποποιημένο. Το πρωτότυπο άρθρο είναι γραμμένο από Αμερικάνο καθηγητή, Καθολικό στο θρήσκευμα, και αντικατοπτρίζει την τραγική κατάσταση στις ΗΠΑ, όπου ακόμα και καθολικά πανεπιστήμια προωθούν την ιδεολογία της «διαφορετικότητας»
(ή «ποικιλομορφίας» - "diversity" στα αγγλικά). Αυτή αποτελεί μια πιο soft έκδοση του γνωστού νεοταξικού δόγματος του «αντιρατσισμού», το οποίο με την σειρά του επιφέρει «επιτίμια» σε όποιον αντιτάσσεται στην υποχρεωτική αποδοχή της επιβαλλόμενης «πολυπολιτισμικότητας». Ακόμα πιο soft ακούγεται ο όρος «ετερότητα» ή «διαφορετικότητα». Εδώ δεν πρόκειται βέβαια, για μάθημα σεβασμού στην διαφορετικότητα κάθε έθνους, λαού ή προσώπου, αλλά για σκληρή κατήχηση ισοπέδωσης (εξαφάνισης) της ταυτότητας, προς χάριν δημιουργίας ενός σύμμεικτου πλήθους χωρίς εθνική, φυλετική, πολιτιστική, θρησκευτική ιδιαιτερότητα. «Το όμορφο περιβόλι των Εθνών, θέλει να τσαλαπατήσει ο διάβολος και αυτό άλλωστε βολεύει και την Νέα Τάξη Πραγμάτων, γι’ αυτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια προωθείται με κάθε τρόπο ο Διεθνισμός που σαν οδοστρωτήρας λιώνει κάθε εθνική ταυτότητα», αναφέρει εύστοχα ένας Ορθόδοξος ιερέας. Ήδη και σε εγχώριους θρησκευτικούς κύκλους, με πρόσχημα την καταδίκη του «ρατσισμού» και της «μισαλλοδοξίας», στέλνονται στην «πυρά» όσοι δεν σκύβουν το κεφάλι στην χρυσή εικόνα του πολυπολιτισμού και δεν κλείνουν το στόμα μπροστά στην επιβαλλόμενη μετατροπή της (μέχρι χθες) ομοιογενούς ελληνικής κοινωνίας σε ένα απρόσωπο πολυφυλετικό - πολυθρησκευτικό - πληθυσμιακό μόρφωμα. Και επειδή η σήψη έχει προχωρήσει αρκετά, μετά την «αποδοχή» (= ‘σκάσε και μη μιλάς’) του φυλετικά «Άλλου», ακολουθεί η «αποδοχή» (= ‘σκάσε και μη μιλάς’) του σεξουαλικά «Άλλου». Πρόσφατα, ένας επίσκοπος της Επισκοπικής εκκλησίας των ΗΠΑ, ξεκίνησε αγώνα να πείσει τους χριστιανούς ότι εάν μιλάνε (ή σκέφτονται) αρνητικά για την ομοφυλοφιλία διαπράττουν μέγιστη «αμαρτία»…
(ή «ποικιλομορφίας» - "diversity" στα αγγλικά). Αυτή αποτελεί μια πιο soft έκδοση του γνωστού νεοταξικού δόγματος του «αντιρατσισμού», το οποίο με την σειρά του επιφέρει «επιτίμια» σε όποιον αντιτάσσεται στην υποχρεωτική αποδοχή της επιβαλλόμενης «πολυπολιτισμικότητας». Ακόμα πιο soft ακούγεται ο όρος «ετερότητα» ή «διαφορετικότητα». Εδώ δεν πρόκειται βέβαια, για μάθημα σεβασμού στην διαφορετικότητα κάθε έθνους, λαού ή προσώπου, αλλά για σκληρή κατήχηση ισοπέδωσης (εξαφάνισης) της ταυτότητας, προς χάριν δημιουργίας ενός σύμμεικτου πλήθους χωρίς εθνική, φυλετική, πολιτιστική, θρησκευτική ιδιαιτερότητα. «Το όμορφο περιβόλι των Εθνών, θέλει να τσαλαπατήσει ο διάβολος και αυτό άλλωστε βολεύει και την Νέα Τάξη Πραγμάτων, γι’ αυτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια προωθείται με κάθε τρόπο ο Διεθνισμός που σαν οδοστρωτήρας λιώνει κάθε εθνική ταυτότητα», αναφέρει εύστοχα ένας Ορθόδοξος ιερέας. Ήδη και σε εγχώριους θρησκευτικούς κύκλους, με πρόσχημα την καταδίκη του «ρατσισμού» και της «μισαλλοδοξίας», στέλνονται στην «πυρά» όσοι δεν σκύβουν το κεφάλι στην χρυσή εικόνα του πολυπολιτισμού και δεν κλείνουν το στόμα μπροστά στην επιβαλλόμενη μετατροπή της (μέχρι χθες) ομοιογενούς ελληνικής κοινωνίας σε ένα απρόσωπο πολυφυλετικό - πολυθρησκευτικό - πληθυσμιακό μόρφωμα. Και επειδή η σήψη έχει προχωρήσει αρκετά, μετά την «αποδοχή» (= ‘σκάσε και μη μιλάς’) του φυλετικά «Άλλου», ακολουθεί η «αποδοχή» (= ‘σκάσε και μη μιλάς’) του σεξουαλικά «Άλλου». Πρόσφατα, ένας επίσκοπος της Επισκοπικής εκκλησίας των ΗΠΑ, ξεκίνησε αγώνα να πείσει τους χριστιανούς ότι εάν μιλάνε (ή σκέφτονται) αρνητικά για την ομοφυλοφιλία διαπράττουν μέγιστη «αμαρτία»…
ΥΓ. Την ίδια ώρα στην χώρα μας, ετοιμάζεται «Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο» από την Ελληνική Βιβλική Εταιρία σε συνεργασία με τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (δείτε τους συμμετέχοντες εδώ) με θέμα «Το Διάταγμα Ανεξιθρησκίας του 313 μ.Χ. και το αίτημα του 21ου αιώνα για καταλλαγή: Ο ρόλος της Αγίας Γραφής στην ειρηνική συμβίωση των ετεροτήτων». Το πιάσατε το νόημα; Η Αγία Γραφή δεν είναι για να την μελετά και να την τηρεί ο χριστιανός, αλλά για να συμβιώνει «ειρηνικά» με την «ετερότητα» που ήρθε και κάθησε δίπλα του (ή πάνω του). Και επειδή οι κάθε είδους «ετερότητες» έχουν ήδη ανακηρυχθεί «ιερές» από τα μιντιακά ιερατεία και τις μηχανές προπαγάνδας, δεν μένει να μπει και «παπική βούλα», ώστε κάθε «ιερόσυλος» να οδηγείται εις τον τροχό (όχι της τύχης).
skywatcher
