Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ

Σε προηγούμενα φύλλα της ΖΑΓΑΛΙΣΑ, είχαμε αναφερθεί στον ανύπαρκτο πολιτισμό των Τούρκων. Στο παρόν φύλλο θα κάνουμε αναδρομή στην ιστορία των προγόνων τους, Οθωμανών και στον «πολιτισμό» τους.
Όπως είναι γνωστό, οι Οθωμανοί ήρθαν από τα βάθη της κεντρικής Ασίας πάνω σε μια ράχη αλόγου χωρίς σέλα και σαμάρι, φέρνοντας μαζί τους ο καθένας ένα δισάκι ψείρες και τσιμπούρια. Στο σύνολό τους 416 οικογένειες σε σκηνές οι οποίες εγκαταστάθηκαν στο σημερινό Σογιούτ της Ανατολίας. Ο αρχηγός και ο ιδρυτής της κατοπινής αυτοκρατορίας Οσμάν ήταν τελείως αμόρφωτος, αγράμματος και αναλφάβητος (Βλέπε Οικονομική Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Ομέρ Λουτφή Μπάρκαν σελ. 38). Πρώτα, χάρη σε συμπεθεριό με Βυζαντινούς, Άραβες και Πέρσες και ύστερα με σφαγές και κατακτήσεις έκλεψαν οι Οθωμανοί την περιοχή από την κεντρική Ανατολία μέχρι τα παράλια της Μ. Ασίας. Κατά τον τρόπο αυτό θεμελιώθηκε η Οθωμανική αυτοκρατορία των έξι αιώνων που δεν έχει προσφέρει τίποτα στην ανθρωπότητα, στα γράμματα, στις τέχνες, στον πολιτισμό, όπως αντίθετα προσέφεραν η Αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και κατόπιν η Βυζαντινή, οι οποίες μετέφεραν τον πολιτισμό στα εδάφη που κατελάμβαναν.

Οι Οθωμανοί λεηλατούσαν και οικειοποιούνταν τους ξένους πολιτισμούς, σφάγιαζαν τον ανδρικό πληθυσμό, και πωλούσαν τα γυναικόπαιδα στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Όλη η Οθωμανική ιστορία των 600 χρόνων είναι τόσο φτωχή που δεν ξεπερνά τις 50 σελίδες. Το φουτουχάτ δηλαδή οι κατακτήσεις ξένων εδαφών και ο αφανισμός άλλων λαών είναι το μόνο καύχημά τους και το θεωρούν πολιτισμό τους. Αυτά βεβαίως είναι παγκοσμίως γνωστά και αδιαμφισβήτητα. Ο λόγος που το γράφουμε είναι για το ότι κάποιοι γενίτσαροι Πομάκοι καμαρώνουν και υπερηφανεύονται λέγοντας ne mutlu Türküm diyene χωρίς να γνωρίζουν τι σημαίνει και τι αντιπροσωπεύει η λέξη Τούρκος. Η έννοια της λέξης Τούρκος σημαίνει χωριάτης και Ογούζος (Oğuz), η φυλή της καταγωγής των Τούρκων, σημαίνει ηλίθιος, ελληνιστί βλάκας ή αλλιώς τουρκιστί μπουνταλάς, γι’ αυτό αποκαλούνται οι Τούρκοι Μεμέτηδες Μπουνταλάδες. (Βλέπε και το σύγγραμμα του Ιωάννη Χλωρού, καθηγητή της Οθωμανικής Γλώσσας στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, το έτος 1899 που εκδόθηκε κατόπιν αδείας του Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας). Στο Αχταρή Κεμπίρ [το πρώτο αραβο-τουρκικό λεξικό] Τούρκος σημαίνει ο στρατιώτης που φορούσε σιδερένια περικεφαλαία, έτσι αποκαλούνταν οι τουρκικές φυλές που καλούνταν από τους Άραβες να λάβουν μέρος στις διενέξεις μεταξύ των κρατών (βλέπε φωτο). Καθ’ όλα απίθανο το γνωμικό βλάκας με περικεφαλαία από τους Τούρκους να προήλθε. Ο συγγραφέας Αζίζ Νεσίν [προσπάθησαν να τον κάψουν ζωντανό] είπε δημόσια στην τηλεόραση ότι το 60% των σύγχρονων Τούρκων είναι ηλίθιοι. Όπως, επίσης, ο σύγχρονος ηθοποιός Μουζδάτ Γεζέν [σούπερ σταρ], πριν από λίγες ημέρες, δήλωσε σε ένα φόρουμ ότι οι ηλίθιοι στην Τουρκία δεν είναι 58%, αλλά ξεπερνούν κατά πολύ το 60%.

Τα παραπάνω μπορεί να φαίνονται αστεία, αλλά δεν είναι καθόλου αστεία. Οι Οθωμανοί, οι πρόγονοι των σημερινών Τούρκων, ήταν αγράμματοι, απολίτιστοι και η γλώσσα τους ήταν ένα κράμα περσο-αραβικών λέξεων κατά 75% με 80%. Σύμφωνα με τον διάσημο Ούγγρο Ασιανολόγο Vambery, καθαρά τουρκική γλώσσα δεν υπήρξε. Ο ίδιος κατέταξε τους διάφορους ιδιωματισμούς σε δέκα τύπους. Οι Οθωμανοί ποτέ δεν είχαν διανοούμενους (όλοι είχαν καταγωγή από άλλες εθνότητες), δεν ασχολήθηκαν με γράμματα και τέχνες. Πάντοτε ήταν εχθρικοί προς αυτά και κάθε τι το καινούριο. Κατά τον 17ο αιώνα όταν τυπώθηκε για πρώτη φορά το κοράνιο από το τυπογραφείο του GUTEMBERG πέταξαν το τυπογραφείο μαζί με τα κοράνια στο Βόσπορο.

Στη τουρκική γλώσσα η λέξη Σχολείο μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα δεν υπήρχε. Η σημερινή λέξη okul αποτελεί δάνειο από την γαλλική λέξη ecol. [βλέπε φωτο]. Στην Οθωμανική Γλώσσα υπήρχε η αραβική λέξη mektep που σήμαινε χώρος που μάθαιναν γραφή. Αυτό ίσχυσε μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα.

Το πρώτο Οθωμανικό λεξικό γράφτηκε και εκδόθηκε από τον Αχμέτ Βεφήκ Πασά [1823-1891] Πομάκο από τη Βουλγαρία και από μητέρα χριστιανή [πολύ πιθανόν Ρωμιά, διότι γνώριζε απταίστως την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα]. Αυτό ήταν το Lehçe-i Osmani και περιλάμβανε κανόνες οθωμανικής και τουρκικής γλώσσας. Προσπάθησε να φτιάξει χώρια τουρκική γλώσσα από την οθωμανική. Διότι στην οθωμανική γλώσσα χιλιάδες λέξεις χρησιμοποιούνταν λάθος και σήμαιναν άλλα αντί άλλων. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο μόνος Πομάκος Πρωθυπουργός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1880 ήταν ο Αχμέτ Βεφήκ Πασάς (άντεξε μόλις τρεις ημέρες).

Ακόμα, την οθωμανική και θρησκευτική ιστορία του Ισλάμ, την πρώτη γραμματική και το συντακτικό της οθωμανικής γλώσσας, τον πρώτον Αστικό Κώδικα της δικαιοσύνης, την πρώτη Σχολή για δασκάλεςτο [Darul Muallimat], την πρώτη έντυπη εφημερίδα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία που εκδόθηκε, πρωταίτιος ήταν πάλι Πομάκος από το Λόβετς της Βουλγαρίας (Λόφτσα) ο Αχμέτ Τζεβδέτ Πασάς [1822-1895] που διετέλεσε Υπουργός παιδείας και δικαιοσύνης της αυτοκρατορίας.

Την σύγχρονη τουρκική γλώσσα την έγραψε για πρώτη φορά, με εντολή του Κεμάλ, ένας Αρμένιος, ο Agop Dilaçan για το Ίδρυμα Τουρκικής Ιστορίας και Γλώσσας. Τα πρώτα κείμενα στην τουρκική γλώσσα με λατινικό αλφάβητο (ανθολόγια ποίησης) τα έγραψε μια Εβραία, η Halide Edip Adivar. Τον εθνικό ύμνο της Τουρκίας τον έγραψε ένας Αλβανός, ο Mehmet Akif ERSOY.

Κατόπιν των παραπάνω δεν μπορώ να κατανοήσω πως υπάρχουν Πομάκοι που δηλώνουν ότι είναι υπερήφανοι που νιώθουν Τούρκοι. Οι έμμισθοι και αυτοί που πληρώνονται καλά κάνουν και δηλώνουν. Ο απλός κόσμος δεν υπάρχει λόγος να το κάνει.

Σύντομα θα είμαστε στην ευχάριστη θέση να συμπληρώσουμε το πρώτο αλφαβητάριο στην Πομακική Γλώσσα. Στο θέμα αυτό έχουμε προχωρήσει αρκετά, γίνονται οι κατάλληλες μελέτες με ανθρώπους των γραμμάτων και επιστήμονες ειδικούς, υπάρχει συνεργασία πολύ καλή στο θέμα αυτό, ώστε να λυθεί οριστικά το πρόβλημα της γραφής της πομακικής γλώσσας. Η εφημερίδα μας η Ζαγάλισα είναι στην πρωτοπορία για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός.