Άρθρο του δημοσιογράφου Ed West της Telegraph / μετ. Κ Ο
Χθες, αφότου έγραψα ότι «η ΕΕ, η πολυπολιτισμικότητα, ο νόμος για την Ισότητα, η καταπολέμηση του ρατσισμού, τα εγκλήματα μίσους, τα μπασταρδεμένα ανθρώπινα δικαιώματα, ο Μαρξ, ο μαρξιστικός φεμινισμό, ο Μαρκούζε και ο Γκράμσι" όλα ανήκουν στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, πολλοί άνθρωποι έγραφαν: "Αν είσαι αντι-αντι-ρατσιστής αυτό σημαίνει ότι είσαι υπέρ του ρατσισμού! "
Έτσι σκέφτηκα ότι θα βοηθούσα να ξεφύγετε από την πλύση εγκεφάλου που σας έχει γίνει με λίγες εξηγήσεις.
«Αντι-ρατσισμός» δεν σημαίνει αντιτίθετο του ρατσισμού. Περισσότερο σημαίνει το όνομα που μερικές φορές δίνεται σε μια συγκεκριμένη αυταρχική άποψη για το τι είναι ο ρατσισμός, και το πώς μπορεί να καταπολεμηθεί.
Ο συμβατικός ορισμός του ρατσισμού είναι η πεποίθηση ότι η «φυλή» (όμως την ορίζει κανείς) είναι η πρωτεύουσα ή μία σημαντική αιτία των διαφορών μεταξύ των ανθρώπων. Ότι μερικές από αυτές τις φυλές είναι ανώτερες από τις άλλες. Και ότι είναι αποδεκτό να γίνονται διακρίσεις λόγω φυλής , ή να συμπεριφερόμαστε άσχημα σε κάποιον λόγω της φυλής του. Ο όρος χρονολογείται από το 1930, αν και οι όροι «ρατσιστικό» και «ρατσισμός» (“racialist” και “racialism” στα αγγλικά) βρίσκονται στην Εδουαρδιανή περίοδο. ( Η Εδουαρδιανή περίοδος στην Μ. Βρετανία είναι η περίοδος που καλύπτει την βασιλεία του Βασιλιά Εδουάρδου Ζ', από το 1901 έως το 1910. Είναι μία περίοδος που σημαίνει την αρχή ενός νέου αιώνα και το τέλος της Βικτωριανής εποχής και μία εποχή που σημαδεύθηκε από σημαντικές μεταβολές στα πολιτικά καθώς μέρη της κοινωνίας που είχαν ευρέως αποκλεισθεί από την εξουσία στο παρελθόν, όπως οι κοινοί εργάτες και οι γυναίκες, έγινα αυξανόμενα πολιτικοποιημένοι.)
Ο «αντι-ρατσισμός» είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, και εξηγείται καλύτερα από το εγχειρίδιο ‘Racist Murder and Pressure Group Politics’ (‘Ρατσιστική Δολοφονία και Πολιτική των Ομάδων Πίεσης), που αναφέρεται σε γεγονότα που τάραξαν τη Βρετανία στη δεκαετία του 1990.
Το πρώτο δόγμα ήταν «η αυτονόητη αλήθεια» ότι «ο ρατσισμός είναι ενδημικός στις αξίες, τις συμπεριφορές και τις δομές της βρετανικής κοινωνίας».
Το εγχειρίδιο εκπαιδεύσεως στη συνέχεια γράφει ότι «πρέπει να γίνουν βήματα για την προώθηση της διείσδυσης όλων των πτυχών του προγράμματος σπουδών με μία αντι-ρατσιστική ανάλυση". Όλο το "ρατσιστικό υλικό" έπρεπε να αποσυρθεί από την εξεταστέα ύλη και το Κεντρικό Συμβούλιο για την Εκπαίδευση και την Κατάρτιση στην Κοινωνική Εργασία (Central Council for Education and Training in Social Work ή CCETSW) θα αποφασίσει τι ήταν ρατσιστικό.
Στους κανόνες δεν θα υπήρχε καμία ελευθερία του λόγου για τις απόψεις που μπορεί να λογαριασθούν ως «ρατσιστικές» ή ευνοϊκές προς τον "ρατσισμό" και η "αντι-ρατσιστική πρακτική απαιτεί τη ρητή διατύπωση και θέσπιση αξιών". Η πρώτη αξία είναι ότι τα επιμέρους προβλήματα που έχουν τις ρίζες σε «πολιτικές δομές» και «όχι σε ατομική ή πολιτιστική παθολογία». (Με άλλα λόγια, αν διαφορετικές φυλετικές ομάδες έχουν διαφορετικά αποτελέσματα όσον αφορά την εκπαίδευση ή τα επίπεδα εγκληματικότητας, για όλα φταίει ο βρετανικός ρατσισμός και όχι τα άτομα).
Μια δεύτερη αξία είναι ότι η φυλετική καταπίεση και οι διακρίσεις βρίσκονται παντού στη βρετανική κοινωνία, ακόμα και όταν είναι αόρατες. Με άλλα λόγια, αδύνατο να διαψευσθούν!
Αυτός είναι ο «αντι-ρατσισμός» και είναι σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένος από μια μαρξιστική ερμηνεία περί φυλής. Η εργασία του 1948 του (Μαρξιστή) Oliver Cox, ‘Class, Caste and Race’ (Τάξη, Κάστα και Φυλή) παρουσιάζει την ιδέα ότι η φυλή προέρχεται από μία «πρακτική εκμεταλλευτική σχέση» που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την εκμετάλλευση της μιας ομάδας από την άλλη, στο πλαίσιο του καπιταλισμού.
Ο ρατσισμός δημιουργήθηκε για να δικαιολογήσει τον ιμπεριαλισμό, την εκμετάλλευση, και την αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, όταν τα πράγματα πάνε στραβά, και για να διαιρέσει τον πληθυσμό για να μην διαμορφωθεί ταξική συνείδηση.
Ο ρατσισμός, ως εκ τούτου, είναι ένα προϊόν της δυτικής, ευρωπαϊκής κοινωνίας, και αυτός είναι ο λόγος που αυτοί που εκπαιδεύονται στα βρετανικά πανεπιστήμια δυσκολεύονται τόσο πολύ να δουν ρατσισμό να διαπράττεται από μη-λευκούς, γιατί θεωρούν ότι μόνο οι λευκοί μπορούν πραγματικά να είναι ρατσιστές.
Το γεγονός αυτό καθ’ αυτό, αποτελεί μια ρατσιστική ιδέα, γιατί δεσμεύει μόνο τους λευκούς ως πλήρως λογικά ικανούς να πράξουν το σωστό και το λάθος, όταν ο ρατσισμός φυσικά, όπως όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα και οι αποτυχίες, βρίσκονται σε όλους τους ανθρώπους.
Έτσι, αν θεωρείτε τον εαυτό σας ένα «αντι-ρατσιστή», στην πραγματικότητα, είστε ρατσιστής.