Ο Βασίλης Καράς, όταν έγραφε αυτό το τραγούδι, επί μια εβδομάδα μπαινόβγαινε στο στούντιο και δεν μπορούσε να τραγουδήσει, γιατί τη φωνή του την έπνιγαν οι λυγμοί και το κλάμα.
Ο Βασίλης Καράς είναι δεύτερης γενιάς πρόσφυγας.
Άκουγε για τα βάσανα και τις σφαγές των προγόνων μας από τους γονείς και τους μεγαλύτερους, τους μειζετέρτ'ς, όπως λέμε στα ποντιακά.
Αλλ' επέθαναν σα στράτας κι άλλοι εφουρκίγανε.
Στην Ελλάδα του 2014 τα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου, με εξαίρεση ορισμένους βουλευτές που ανθίστανται στην ηθική και εθνική αυτή κατάπτωση, ακολουθούν πολιτική εμπαιγμού, ύβρεων και άρνησης της γενοκτονίας, αναλόγως των αποχρώσεων!
Ορισμένοι, μάλιστα, μιλούν για κατά φαντασίαν γενοκτονία!!!
Πότε θα ξυπνήσει άραγε ο ποντιακός και ο προσφυγικός Ελληνισμός;
"Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου"
