73 χρόνια μετά το έγκλημα του
ΚΚΕ στην πηγάδα η άρνηση και η διαστρέβλωση των γεγονότων παραμένουν.
Απαντήσεις σημείο προς σημείο για τα αληθινά περιστατικά
Δύο πρόσφατα άρθρα για το
ίδιο θέμα -Μάριου Αθανασόπουλου (Μ.Α.) «Μνήμη και Πολιτική στην Πηγάδα του
Μελιγαλά», Βήμα 12/12/2016, Διονύση Χαριτόπουλου (Δ.Χ.) «Εγινε η ντροπή
σημαία», Πρώτο Θέμα 22/1/2017- είναι γεμάτα παραποιήσεις, μισές αλήθειες και
αποκρύψεις γεγονότων. Απαντώ στις πιο σημαντικές.
Μ.Α.: «...στον Μελιγαλά
έλαβαν χώρα συγκρούσεις ανάμεσα στα υπολείμματα των Ταγμάτων Ασφαλείας και
στους άνδρες του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Αρη Βελουχιώτη...» «...Οι νεκροί από τη
μάχη και τις εκτελέσεις ενταφιάστηκαν σε ένα ξεροπήγαδο με την ονομασία
Πηγάδα».
Δ.Χ. «...Αυτή η κωμόπολη της
Μεσσηνίας είναι το απόρθητο φρούριο των ταγματασφαλιτών. Με τις πιο
μετριοπαθείς εκτιμήσεις (Mazauer) έχουν σκοτώσει πάνω από 1.500 ανθρώπους της
περιοχής». «Οσο κι αν προσπάθησαν οι ηγέτες του ΕΛΑΣ, δεν κατόρθωσαν να
αποτρέψουν τις αυτοδικίες...» «...τότε εμφανίζεται ο Αρης...» «...Ομως ο Αρης
δεν μένει στον Μελιγαλά». «Με την αποχώρηση του Αρη εξαπλώνεται το χάος...»
Απάντηση: Αγνωστο πώς προήλθε
ο αριθμός 1.500. Το Τ.Α. Καλαμάτας είχε εκτελέσει 27 άτομα ως αντίποινα για την
εκτέλεση αξιωματικού από την ΟΠΛΑ και είχε παραδώσει 28 μέλη του EAM/ΚΚΕ στους
Γερμανούς. Ο αριθμός 1.500 είναι εκτός πραγματικότητος. Το δε Τ.Α. Μελιγαλά
είχε διοικητή τον ταγματάρχη Παναγιώτη Στούπα, έναν έντιμο στρατιώτη της
Ελλάδος στη Μικρά Ασία, στην Αλβανία και την Αντίσταση. Απαγόρευε βία,
πλιάτσικο και καταστροφές δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας. Το επιχείρημα ότι οι
σφαγές στον Μελιγαλά ήταν αντεκδικήσεις προς ταγματασφαλίτες είναι ψευδέστατο
και ανιστόρητο. Κάποιες αυτοδικίες έγιναν, από ντόπιους αντάρτες και
καπετάνιους του ΕΛΑΣ, αλλά ήταν πολύ λίγες.
H πραγματικότητα
Τι πραγματικά συνέβη στον
Μελιγαλά; Η μάχη μεταξύ ΕΛΑΣ και Τ.Α. ξεκίνησε στις 13 Σεπτεμβρίου και έληξε
στις 15. Οι νεκροί της μάχης, περίπου 30 ταγματασφαλίτες και 150 αντάρτες, δεν
ρίχτηκαν στην Πηγάδα. Οι ταγματασφαλίτες πετάχτηκαν σε ξεροπήγαδα και
πρόχειρους τάφους, και οι αντάρτες ενταφιάστηκαν στο νεκροταφείο έπειτα από
επίσημη κηδεία. Ο Βελουχιώτης, επικεφαλής του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου, ήταν μακριά
στις μάχες Καλαμάτας και Μελιγαλά, αλλά σε συνεχή επαφή μέσω ασυρμάτου με τον
καπετάνιο της ταξιαρχίας. Πριν από τις μάχες είχε κοινοποιήσει διαταγή ώστε
«πας συλλαμβανόμενος ταγματασφαλίτης να τυφεκίζεται επί τόπου». Εφτασε στον
Μελιγαλά στις 15 Σεπτεμβρίου, μετά το τέλος της μάχης, και παρέμεινε ως τις 17
το μεσημέρι.
Στις 16 επισκέφθηκε τους
χιλιάδες κρατουμένους στο Μπεζεστένι, μαζί με Νίκο Μπελογιάννη, Τάσσο Κουλαμπά
και Αχιλλέα Μπλάνα. Βρήκε τους αιχμάλωτους ταγματασφαλίτες, έγινε έξω φρενών
και έδωσε διαταγή να μη γλιτώσει κανείς. Επελέγη εξαμελής επιτροπή να εφαρμόσει
τη διαταγή και ορίστηκαν ως σφαγείς οι αντάρτες μιας διμοιρίας του 8ου συντάγματος
ΕΛΑΣ Λακωνίας από χωριά του Πάρνωνα. Οι περίπου 30 αντάρτες παρέμειναν στον
Μελιγαλά και έσφαζαν στην Πηγάδα.
Η σφαγή άρχισε Κυριακή 17
Σεπτεμβρίου και τελείωσε Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου. Κράτησε τέσσερα
εικοσιτετράωρα! Ηταν μαζική δολοφονία, σχεδιασμένη από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ
Πελοποννήσου. Για τέσσερις ημέρες φρουροί μετέφεραν κουστωδίες από 30-50
κρατουμένους, δεμένους πισθάγκωνα, από τον Μελιγαλά στην Πηγάδα. Εκεί, στα
χείλη του βαράθρου, σφάζονταν από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και οι σοροί τους
ρίχνονταν στην Πηγάδα. Μαζί με τους περίπου 720 ταγματασφαλίτες εκτελέστηκαν
και πολλές εκατοντάδες άμαχοι, συνήθως συγγενείς τους ή προσωπικότητες της
«αντίδρασης».
Δ.Χ.: «...Με εντολή του Αρη
συγκεντρώνονται περίπου 20 πολιτικοί και στρατιωτικοί αρχηγοί των
ταγματασφαλιτών (σ.σ.: 18 ήταν) και φυγαδεύονται μυστικά στις φυλακές της
Καλαμάτας...» «...ο Αρης δεν μένει στον Μελιγαλά. Σχεδόν αμέσως θα φύγει με την
κύρια δύναμη των ανταρτών για τους Γαργαλιάνους...»
Απάντηση: Αυτά είναι
προσπάθεια αθώωσης του Βελουχιώτη. Για λιντσάρισμα έστειλε τους 18 στην
Καλαμάτα, όχι να τους προφυλάξει! Στον Μελιγαλά παρέμεινε σχεδόν 48 ώρες.
Παρέστη σε βασανιστήρια, βασάνισε ο ίδιος κρατουμένους, διέταξε τις εκτελέσεις
και όρισε αντάρτες του ΕΛΑΣ ως εκτελεστές στην Πηγάδα. Δεν έφυγε με τον ΕΛΑΣ
για Γαργαλιάνους. Πήγε πρώτα στην Καλαμάτα να παρακολουθήσει το λιντσάρισμα των
18, που έγινε το απόγευμα της Κυριακής στην κεντρική πλατεία, και την επομένη
έφυγε για τους Γαργαλιάνους. Αυτά είναι τα γεγονότα.
Διαβάστε επίσης...ΠΕΡΙ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
