Άνθρωποι άθεοι από τα εφηβικά
τους χρόνια, είναι αδύνατο να διαθέτουν ταπείνωση και πνεύμα μετανοίας ιδίως αν
είναι διάσημοι καλλιτέχνες αναγνωρισμένοι ανά την Υφήλιο.
Αυτό το ατύχημα (η
δημοσιότητα και η φήμη) τους κάνει να υπερίπτανται και να νομίζουν ότι
διαθέτουν τις πιο σωστές λύσεις. Συνήθως επί παντός επιστητού. Το πρόβλημα
δημιουργείται από την επίδραση που έχουν στο μέσο άνθρωπο που επηρεάζεται και
φτιάχνει γνώμη και άποψη από τις αυθεντίες.
Ερωτούμε τον Μίκη, τι απέγινε
με τη ΣΠΙΘΑ στην οποία όλοι ελπίσαμε ότι θα αποτελούσε μια ευκαιρία για να
ελευθερωθεί η Ελλάδα από το άγος των Ελλήνων και Ευρωπαίων τραπεζιτών και
αρχιμαφιόζων;
Μια ακόμη αποτυχία.
Τα ίδια δεν έγιναν και με
τους Λαμπράκηδες οι οποίοι είχαν σαν ιδανικό το όνειρο αποκύημα της ρομαντική
φαντασίωσης ότι η νιότη αριστερά θα έφερνε την αλλαγή στο τέλμα της οικονομικής
και πολιτικής ολιγαρχίας. Τζίφος ο θησαυρός, άνθρακες οι υποσχέσεις και τα
ιδανικά.
Μήπως και το αντιδικτατορικό
ΠΑΜ ορθοπόδησε και πέτυχε; Μηδέν στο μηδέν. Με τον Μίκη Υπουργό πολιτισμού
στον Καραμανλή αντί για τα τανκς. Και φυσικά η πλουτοκρατία συνέχισε ακάθεκτη
και πανίσχυρη το έργο της καταστροφής της χώρας ιδίως με την ένταξή της στην
Ε.Ε.
Αυτά τα γράφουμε για να
δώσουμε στους αναγνώστες να κατανοήσουν ότι χωρίς την ευλογία και την
υποταγή του ανθρώπινου θελήματος στο θείο «ανεμομαζόματα διαβολοσκορπίσματα».
Πρόκειται για φρούδες ελπίδες ενός διάσημου σε έναν λαό που απελπισμένος
ψυχορραγεί πνευματικά, οικονομικά και νιώθει εντελώς προδομένος από την ανάξια
ηγεσία του, την οποία ο ίδιος συνυπεύθυνος, εκλέγει.
Φανταστείτε ποιος μπορεί να
είναι ο αντίκτυπος στο ηθικό ενός χρεοκοπημένου Έθνους το οποίο παραπαίει,
ευρισκόμενου σε πνευματική σήψη και ηθική παρακμή όταν του ζητάς εσύ, ο
ένας, ο μοναδικός Μίκης, να προχωρήσει η ελληνική ηγεσία του σε συνεκμετάλλευση
των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου με τους Τούρκους.
Ο «μακεδονομάχος» Μίκης
προτείνει συνεκμετάλλευση του
Αιγαίου με τους Τούρκους
Ο Μίκης Θεοδωράκης, που
έδωσε σκληρό αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών γιατί «η Μακεδονία είναι μία
και ελληνική», δημοσίευσε
άρθρο του στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ» με το οποίο υποστηρίζει ότι αν και το
Αιγαίο είναι ένα και ελληνικό θα πρέπει να συνεκμεταλλευτούμε τους πόρους του
(δηλαδή τους υδρογονάνθρακες) με τους Τούρκους και να συμπεριφερθούμε σαν να
μην υπάρχουν τα νησιά του Αιγαίου, αφού αυτά είναι που κάνουν τους Τούρκους να
αισθάνονται «ασφυξία» και προχωρούν σε προκλήσεις.
Έτσι, προκειμένου «να
διαφυλαχθεί η ειρήνη» στην περιοχή, θα πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω η… Ελλάδα
και όχι η Τουρκία!
Δηλαδή αντί να καλέσει την
Τουρκία να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμφωνίες προτρέπει τους
Έλληνες και την ελληνική πολιτική ηγεσία να κάνει τα στραβά μάτια και να…
εξευμενίσει την Τουρκία προχωρώντας σε συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Με δεδομένο ότι η Διεθνής
Σύμβαση για τις ΑΟΖ αναγνωρίζει όλα τα ελληνικά δικαιώματα στο Αιγαίο και με
δεδομένο ότι τα νησιά του Αιγαίου τα έχει κερδίσει η χώρα μας από την Συνθήκη
της Λωζάνης και την Συνθήκη Ειρήνης που υπογράφτηκε με την λήξη του Β
Παγκοσμίου Πολέμου στο Παρίσι, στην ουσία ο Μίκης Θεοδωράκης καλεί την χώρα μας
να αποκηρύξει μονομερώς τα δικαιώματά μας που εκπορεύονται από την Συνθήκη της
Λωζάνης και την Συμφωνία των Παρισίων και να παραχωρήσει μονομερώς τα
δικαιώματα που έχουμε κερδίσει από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Δηλαδή ο Μίκης Θεοδωράκης
καλεί να γίνει κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Κανείς δεν τόλμησε να
εκχωρήσει τόσο απρόκλητα και εν καιρώ ειρήνης τα εθνικά δίκαια!
Να βοηθήσουμε την Τουρκία
να μην… ασφυκτιά
«Η δική μου άποψη είναι
ότι η Τουρκία περιβάλλεται από τη θάλασσα και αισθάνεται ασφυξία όταν για τον
άλφα ή βήτα λόγο υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια όπως είναι τα νησιά μας, που
ακυρώνουν τη συμμετοχή της στην εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, πράγμα
που θα επιθυμούσε ως χώρα περιβαλλόμενη από θάλασσα» υπογραμμίζει
χαρακτηριστικά στο άρθρο του ο Μίκης Θεοδωράκης και σημειώνει ότι και ο ίδιος ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής, που ήταν υπέρμαχος της ελληνοτουρκικής φιλίας, του
έλεγε ότι οι Τούρκοι αισθάνονται όπως θα αισθανόμασταν κι εμείς εάν η Σαλαμίνα
και η Αίγινα ήταν τουρκικά νησιά.
«Θεωρώ λοιπόν, ότι θα
πρέπει να κατανοήσουμε αυτή την ασφυξία της Τουρκίας και συζητώντας μαζί της να
καταλήξουμε σε μια ρεαλιστική λύση, σε μια συμφωνία των δύο πλευρών που να
ξεπερνά τους τύπους και να λαμβάνει υπ’ όψιν το γεγονός ότι η Τουρκία ασφυκτιά
και απειλεί, με αποτέλεσμα να μένει ανεκμετάλλευτος ο υποθαλάσσιος πλούτος»
καταλήγει ο Μίκης Θεοδωράκης.
Χωρίς ΑΟΖ και η Κρήτη;
Και η έκφραση να
ξεπεράσουμε του τύπους στην ουσία είναι να «ξεπεράσουμε» τα δικαιώματα που
έχουν στην ΑΟΖ τα ελληνικά νησιά!
Δικαιώματα που παραχωρεί
το διεθνές δίκαιο και οι διεθνείς συμφωνίες στην ελληνική επικράτεια!
Κι εδώ το βαρέλι των
παραχωρήσεων – ξεπουλήματος των εθνικών δικαίων δεν έχει πάτο.
Γιατί αν «ξεπεράσουμε τους
τύπους» και σύμφωνα με τον Μίκη Θεοδωράκη αποδεχθούμε ότι δεν έχουν δικαιώματα
επί της ΑΟΖ η Λέσβος η Ρόδος και τα άλλα νησιά, δεν θα έχει δικαιώματα στην ΑΟΖ
ούτε η Κρήτη.
Αν δεν έχει ΑΟΖ η Κρήτη
τότε όλη η ΑΟΖ που έχει με βάση τις διεθνείς συνθήκες το νησί θα πρέπει να
μοιραστεί από τις όμορες ηπειρωτικές χώρες με αποτέλεσμα η ΑΟΖ της Τουρκίας να
ενώνεται με την ΑΟΖ της Λιβύης.
Δηλαδή θα καταλήξουμε να
παραχωρήσουμε στην Τουρκία μεγαλύτερη ΑΟΖ κι από αυτή που ανιστόρητα και κατά
παράβαση του διεθνούς δικαίου διεκδικεί αυτή την στιγμή!
Και δεν τελειώνει εδώ.
Αν μονομερώς αποδεχθούμε
ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν στην ουσία ΑΟΖ, τότε γιατί θα έχουν ΑΟΖ τα
νησιά του Ιονίου;
Η ιταλική ΑΟΖ θα βρεθεί
πολύ πιο κοντά την ηπειρωτική ακτογραμμή της Ελλάδας και επίσης η ΑΟΖ της
Αλβανίας θα φτάνει μέχρι τα νερά δυτικά της Κέρκυρας που δεν θα έχει ΑΟΖ.
Τα ποσοστά της μοιρασιάς
Για λόγους οικονομίας της
συζήτησης όμως ας μείνουμε στο Αιγαίο της συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία όπως
το φαντάζεται ο Μίκης Θεοδωράκης αφού το άρθρο του απαντά και στο θέμα των
ποσοστών (!) της συνεκμετάλλευσης.
Συγκεκριμένα γράφει: «Όσο
για τα ποσοστά του ενός και του άλλου, αυτά θα είναι το αποτέλεσμα
διαπραγματεύσεων που θα γίνουν με γνώμονα το διεθνές δίκαιο αλλά και την κοινή
λογική που θα εμπνέεται τόσο από το αίσθημα δικαιοσύνης όσο και από τον ωμό
ρεαλισμό.
»Αυτό το θεωρώ πολύ
προτιμότερο για τα ελληνικά συμφέροντα από τη δημιουργία μετώπου εναντίον της
Τουρκίας με κίνδυνο μια πολεμική σύρραξη που θα την πληρώσουν οι λαοί και από
τις δυο όχθες του Αιγαίου». (σ.γ.; ώρα να αναιρεθεί το αξίωμα “ότι η Ιστορία
γράφεται με αίμα“.
Δηλαδή τι λέει ο Μίκης
Θεοδωράκης; Ότι η μοιρασιά θα γίνει με βάση το διεθνές δίκαιο!
Αλλά ποιο είναι αυτό το
διεθνές δίκαιο;
Το μοναδικό διεθνές δίκαιο
που αφορά τις ΑΟΖ και άρα την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων είναι το δίκαιο
της Θάλασσας που αναγνωρίζει πλήρη ΑΟΖ σε όλο το Αιγαίο για την Ελλάδα.
Αφού εμείς θα έχουμε
παραχωρήσει το δικαίωμα των νησιών μας στην Τουρκία με ποιο δίκαιο θα
μοιράσουμε;
Άρα πάμε αναγκαστικά στο
επόμενο κριτήριο που βάζει ο Μίκης Θεοδωράκης: «στην κοινή λογική που θα
εμπνέεται τόσο από το αίσθημα δικαιοσύνης όσο και από τον ωμό ρεαλισμό».
Άμα όμως η Τουρκία είχε
«κοινή λογική με αίσθημα δικαιοσύνης και ωμό ρεαλισμό» δεν θα «ασφυκτιούσε»
όπως αναγνωρίζει ο Μίκης Θεοδωράκης.
Θα αναγνώριζε ότι οι
διεθνείς συνθήκες δίνουν πλήρη δικαιώματα στα ελληνικά νησιά και θα σεβόταν το
διεθνές δίκαιο!
Άρα γιατί αύριο η Τουρκία
θα έχει «αύριο» αυτό που δεν έχει «σήμερα» και δεν είχε «χθες»;
Αυτό θα πρέπει να μας το
απαντήσει ο Μίκης Θεοδωράκης όπως και θα πρέπει να μας εξηγήσει και γιατί
«αύριο» η Τουρκία θα σεβαστεί τις διεθνείς συνθήκες που θα υπογράψει για
συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, όταν δεν σέβεται και αμφισβητεί ανοικτά τις
συμφωνίες και και το διεθνές δίκαιο που έχει υπογράψει «χθές»!
Εν τέλει θα πρέπει να
απαντήσει ο Μίκης Θεοδωράκης και σε ένα άλλο ερώτημα.
Αν «αύριο» συνεχίζει να
αισθάνεται «ασφυκτικά» η Τουρκία τι θα πρέπει να κάνουμε; Να συνεχίσουμε να
παραχωρούμε μέχρι να φτάσουμε στην Αθήνα;
Μακεδονική σαλάτα
Πριν από έξι μήνες ακριβώς
στις αρχές Φεβρουαρίου από το βήμα του συλλαλητηρίου κατά της Συμφωνίας των
Πρεσπών ο Μίκης Θεοδωράκης σημείωνε ότι «Τα Σκόπια, με όχημα το όνομα Μακεδονία
και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας, επιδιώκουν στην
πραγματικότητα την επέκταση των συνόρων τους εις βάρος των δικών μας για τη
δημιουργία της λεγόμενης Μακεδονίας του Αιγαίου».
Τώρα όμως ο Μίκης
Θεοδωράκης καλεί να προχωρήσουμε στην εκμετάλλευση του Αιγαίου μαζί με την
Τουρκία κατά παράβασή όλων των διεθνών συμφωνιών και κατά παράβαση του διεθνούς
δικαίου και μάλιστα οικειοθελώς και μονομερώς!
Τότε ζητούσε δημοψήφισμα
για την Συμφωνία των Πρεσπών. Τώρα για το θέμα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου
όχι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου