21 Νοε 2019

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

του Κ.Β., Μοριακού Βιολόγου

Ούτε ίχνος επιστήμης στα σενάρια της κλιματικής αλλαγής!

Τα τελευταία χρόνια βομβαρδιζόμαστε ασταμάτητα από ανακοινώσεις σχετικά με το πώς ο άνθρωπος, με τις ανεξέλεγκτες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, προκαλεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου που προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία με τη σειρά της προκαλεί το λιώσιμο των πάγων στους πόλους, με αποτέλεσμα να προκαλείται άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η οποία με τη σειρά της απειλεί να μας πνίξει και να μην μας αφήσει ούτε μισή σπιθαμή χώματος για να ζήσουμε! Το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο σε ένα περιβάλλον διόλου φιλικό για τον άνθρωπο. Καλωσορίσατε στην πράσινη εποχή. Την εποχή που όλες οι κυβερνήσεις του «πολιτισμένου» κόσμου συνειδητοποίησαν το πρόβλημα και αποφάσισαν πάση θυσία να... σώσουν τον πλανήτη με την εφαρμογή των πολύ trendy πράσινων πολιτικών, με την πράσινη βιομηχανία, με το σύμφωνο του Κιότο, με το παγκόσμιο περιβαλλοντολογικό συνέδριο της Κοπεγχάγης, με πανευρωπαϊκά οικολογικά κόμματα να κινούν τα νήματα, με την αγχόνη πάνω από τα κεφάλια μας, γνωρίζοντας ότι αν δεν είμαστε αρκετά οικολόγοι, αν δεν είμαστε αρκετά πράσινοι, πράσινο φίδι που μας έφαγε.

Ποιοι βρίσκονται στα αλήθεια πίσω από αυτή την ιστορία της κλιματικής αλλαγής; Ποιοι είναι αυτοί που βγάζουν τα πορίσματα για την κλιματική αλλαγή και πόσο επιστημονικά είναι αυτά; Ποιοι είναι αυτοί που διαμορφώνουν την παγκόσμια άποψη περί υπερθέρμανσης του πλανήτη και δίνουν οδηγίες στις κυβερνήσεις του «πολιτισμένου» κόσμου για το ποια θα είναι η πολιτική τους αύριο; Πόσο πολιτισμένη είναι, τελικά, αυτή η πράσινη εποχή;

Το ταξίδι μέσα από αυτό το άρθρο δεν θα είναι και τόσο ευχάριστο, αλλά ήρθε επιτέλους η στιγμή να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Λίγα λόγια για την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή

Η επίσημη άποψη

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για Κλιματική Αλλαγή (IPCC) είναι ένας επιστημονικός διακυβερνητικός οργανισμός επιφορτισμένος με την αξιολόγηση των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η επιτροπή αυτή συστάθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO) και από το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), οι οποίοι είναι και οι δύο οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών. Αποτελείται δε από μία πληθώρα διακεκριμένων επιστημόνων οι οποίοι προέρχονται από διάφορα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας. Η IPCC το 2007 έλαβε από κοινού με τον πρώην Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Αλ Γκορ, το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τη συνεισφορά της στη μελέτη της κλιματικής αλλαγής.

Η IPCC δεν επιτελεί αυτόνομη και πρωτότυπη έρευνα. Η κύρια δραστηριότητά της είναι να δημοσιεύει ειδικές εκθέσεις σχετικές με την Κλιματική Αλλαγή, οι οποίες στηρίζονται κυρίως σε έγκυρη και δημοσιευμένη επιστημονική βιβλιογραφία.

Μέχρι στιγμής η επιτροπή έχει δημοσιεύσει τέσσερις εκθέσεις, η δεύτερη εκ των οποίων οδήγησε τελικά στη διαμόρφωση και εφαρμογή του γνωστού σε όλους μας Πρωτοκόλλου του Κιότο.

Όπως έχει γίνει αντιληπτό από όλα τα παραπάνω, η IPCC θεωρείται αδιαμφισβήτητη αυθεντία σε ό,τι αφορά την αλλαγή του κλίματος και αποτελεί την απόλυτη αναφορά για όσους ασχολούνται με το θέμα αυτό στα κλιμάκια των κυβερνήσεων, της ακαδημίας και της βιομηχανίας παγκοσμίως. Κάθε νόμισμα όμως έχει δύο όψεις. Ας γυρίσουμε λοιπόν το νόμισμα από την άλλη.

Η IPCC κάτω από το τραπέζι

Η IPCC είναι σαφέστατα όργανο των Ηνωμένων Εθνών. Οι άνθρωποι-κλειδιά της επιτροπής καθώς και οι κύριοι συγγραφείς των διασήμων εκθέσεων διορίζονται στην επιτροπή κατ᾿ ευθείαν από κυβερνήσεις κρατών μελών και οι εκθέσεις δημοσιεύονται αφού έχουν πρώτα πάρει έγκριση από τις κυβερνήσεις αυτές. Οι επιστήμονες οι οποίοι συμμετέχουν στην επιτροπή λαμβάνουν πλουσιοπάροχες κρατικές επιχορηγήσεις προκειμένου να διεξάγουν την έρευνά τους ανεξάρτητα από την IPCC, γεγονός το οποίο τους καθιστά πλήρως εξαρτώμενους. Επιπλέον, όσον αφορά τις δραστηριότητές τους οι οποίες σχετίζονται με την επιτροπή, όλα τα έξοδα (μετακινήσεις, υπερπολυτελή ξενοδοχεία κ.ά.) καλύπτονται από κρατικούς πόρους. Τέλος, τα συμπεράσματα όλων των εκθέσεων έχουν συναντήσει μεγάλες αντιδράσεις στον επιστημονικό κόσμο, γιατί είναι προφανές ότι η IPCC υπηρετεί συγκεκριμένη ατζέντα την οποία προσπαθεί να προωθήσει παραποιώντας επιστημονικά δεδομένα. Κορύφωση του τελευταίου αποτελεί το όχι και τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό climategate, το οποίο είναι ένα σκάνδαλο που δημιουργήθηκε όταν δημοσιοποιήθηκαν emails μελών της IPCC στα οποία το θέμα ήταν η παραποίηση επιστημονικών δεδομένων προκειμένου να ενισχυθούν οι θέσεις που προωθεί η επιτροπή.

Η μη-Κυβερνητική Διεθνής Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή ‒ ή αλλιώς το αντίπαλον δέος

Ο ανεξάρτητος οργανισμός με την επωνυμία «Σχέδιο Επιστημονικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής» (SEPP), ο οποίος θεωρείται εκφραστής της μη-εξαρτώμενης και αντικειμενικής επιστημονικής γνώμης σε περιβαλλοντικά θέματα, προχώρησε στη δημιουργία της μη-Κυβερνητικής Διεθνούς Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (NPCC) τον Φεβρουάριο του 2007 μετά την εμφάνιση της τέταρτης έκθεσης της IPCC, στην οποία παρατηρήθηκαν άνευ προηγουμένου «επιστημονικές ατασθαλίες». Η NPCC απαρτίστηκε από αξιοσέβαστους και πλήρως μη-εξαρτώμενους επιστήμονες από όλο τον κόσμο με μοναδικό σκοπό την επανεξέταση των επιστημονικών δεδομένων τα οποία η IPCC χρησιμοποίησε για να φτάσει στα συμπεράσματά της. Τον Απρίλιο του 2007 η NPCC οργάνωσε ένα διεθνές συνέδριο σχετικά με το κλίμα στην Βιέννη. Τα πρακτικά αυτού του συνεδρίου, το οποίο διεξάχθηκε με διαδικασίες πλήρους διαφάνειας, καθώς και μεταγενέστερες σχετικές μελέτες διεθνών ακαδημαϊκών, κατέστησαν δυνατή τη σύνθεση μίας ογκώδους αναφοράς 800 σελίδων η οποία, με στοιχεία που προέρχονται από έγκυρες δημοσιευμένες μελέτες και παρατίθενται σε όλη την έκτασή της, καταδεικνύει τις ψευδείς δηλώσεις της IPCC και παραθέτει την αλήθεια. Η αναφορά αυτή δημοσιοποιήθηκε 2 Ιουνίου του 2009 όταν στο Κογκρέσο βρισκόταν υπό συζήτηση το νομοσχέδιο αντιμετώπισης της πλανητικής υπερθέρμανσης, ένα νομοσχέδιο που θα αύξανε το συνολικό κόστος κατανάλωσης ενέργειας για τους Αμερικανούς καταναλωτές κατά μερικά δισεκατομμύρια δολάρια. Ο ακριβής της τίτλος είναι: «Climate Change Reconsidered» και μπορεί να την «κατεβάσει» σε ηλεκτρονική μορφή ο οποιοσδήποτε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.climatechangereconsidered.org.

Η αναφορά αυτή είναι και η βασική πηγή του παρόντος άρθρου. Θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να συμπτύξουμε αυτό το δαιδαλώδες έργο σε ορισμένα βασικά σημεία. Αρχικά θα παραθέτουμε τις ψευδείς δηλώσεις της IPCC και στη συνέχεια με στοιχεία θα αποκαθιστούμε την αλήθεια. Ας ξεκινήσουμε:

1. Η IPCC στηρίζει ως επί το πλείστον τις προβλέψεις της για το μελλοντικό κλίμα του πλανήτη μας σε «μοντέλα» προσομοίωσης που τρέχουν σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Το βασικότερο πρόβλημα με αυτά τα μοντέλα, όπως προκύπτει από τη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία, είναι ότι έχουν πολλές ατέλειες και αδυνατούν να δώσουν ακριβείς προβλέψεις, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που εξ αιτίας αυτών μπορεί ακόμα και το πρόσημο του τελικού αποτελέσματος να αλλοιωθεί. Μπορεί δηλαδή να προβλέψουν άνοδο της θερμοκρασίας εξ αιτίας του διοξειδίου του άνθρακα ενώ στην πραγματικότητα να υπάρξει μείωση αυτής. Σαν να μην έφτανε η εγγενής αδυναμία των μοντέλων, έχει φανεί ότι οι επιστήμονες της IPCC έχουν ηθελημένα αγνοήσει και παρακάμψει παγιωμένες τεχνικές και μεθόδους στον τομέα της πρόβλεψης προκειμένου να φέρουν τα αποτελέσματά τους εκεί που θέλουν.

2. Η ευαισθησία του πλανήτη στις αλλαγές θερμοκρασίας όπως προκύπτει από τα παραπάνω μοντέλα, τα οποία υιοθετεί πλήρως η IPCC, κατά τη γνώμη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας είναι υπερβολικά μεγάλη και λανθασμένη. Ο πλανήτης μας έχει μια σειρά από θερμοστατικούς μηχανισμούς, οι οποίοι κατ᾿ ουσίαν δεν επιτρέπουν μεγάλες μεταβολές στην παγκόσμια μέση θερμοκρασία, μηχανισμούς που η IPCC έχει πλήρως αγνοήσει. Πιο συγκεκριμένα: α) Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει μια αλληλεπίδραση μεταξύ της δημιουργίας νεφών και της επιφανειακής θερμοκρασίας της θάλασσας, η οποία δρα σαν θερμοστατικός μηχανισμός ο οποίος λειτουργεί στις τροπικές ζώνες της γης και μπορεί να διοχετεύει την επιπλέον θερμότητα στο διάστημα. Αυτός ο μηχανισμός από μόνος του μπορεί να αντισταθμίσει όλη την επίδραση στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας που είχαν όλες οι ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. β) Η αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί την αύξηση εκπομπών θειούχου αιθέρα από τους ωκεανούς. Το συγκεκριμένο αέριο όταν ενσωματώνεται στα σύννεφα αυξάνει δραστικά την ανακλαστικότητά τους, γεγονός το οποίο συντελεί στην ψύξη του πλανήτη. γ) Καθώς η περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε διοξείδιο του άνθρακα συνεχίζει να αυξάνει παράλληλα με την θερμοκρασία, τα φυτά εκλύουν αυξανόμενες ποσότητες θειούχου καρβονυλίου, το οποίο ως αέριο φτάνει στην στρατόσφαιρα όπου μετατρέπεται σε σωματίδια που ανακλούν ηλιακή ακτινοβολία, γεγονός το οποίο έχει ψυκτική για τον πλανήτη επίδραση. δ) Τέλος, η αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ευνοούν την γενικότερη βιολογική ανάπτυξη, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την έκλυση αερίων που ευνοούν το σχηματισμό νεφών, τα οποία με τη σειρά τους ανακλούν ηλιακή ακτινοβολία με ψυκτική επίδραση. Επιπλέον, η φυτική ανάπτυξη προκαλεί την δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και μεταφορά του άνθρακα ξανά στο έδαφος.

3. Η IPCC δηλώνει ότι βρήκε στοιχεία, μετά από ανάλυση αρχείων θερμοκρασίας, τα οποία δείχνουν ότι ο ρυθμός υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα ήταν ο μεγαλύτερος με διαφορά που έχει σημειωθεί τα τελευταία 1300 χρόνια ανθρώπινης ιστορίας. Αυτό που οι καλοί αυτοί κύριοι «ξέχασαν» να μας αναφέρουν είναι ότι τα αρχεία θερμοκρασίας που χρησιμοποίησαν δεν είναι παρά ένας υπολογισμός των θερμοκρασιών του πλανήτη τα τελευταία 1000 χρόνια, μιας και όπως είναι ευνόητο δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν αρχεία μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη των τελευταίων 1000 ετών. Επιπλέον, ο υπολογισμός αυτός δημοσιεύθηκε το 1988 από τον Michael E. Mann και τους συνεργάτες του και έκτοτε έχει κατά κόρον αμφισβητηθεί από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Ανεξάρτητες και έγκυρες εκτιμήσεις επιστημόνων όσον αφορά την ιστορία θερμοκρασίας του πλανήτη, εκτιμήσεις στις οποίες έχουν εφαρμοστεί όλες οι απαιτούμενες διορθώσεις, δείχνουν ό,τι στον Μεσαίωνα η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη από ότι είναι σήμερα στην Αρκτική, Ανταρκτική, Αφρική, Ασία, Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική! Στοιχεία από δορυφόρους, τα οποία έχουν παντελώς αγνοηθεί, δείχνουν πολύ ήπιες τάσεις αύξησης της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών του 20ού αιώνα και δραματική πτώση αυτών των τάσεων κατά τη δεκαετία που διανύουμε. Τα αρχεία θερμοκρασίας της Γροιλανδίας και άλλων περιοχών της Αρκτικής δείχνουν ότι η μέγιστη θερμοκρασία σημειώθηκε το 1930 και μειώνεται έκτοτε! Τέλος, οι ιστορικές μέσες θερμοκρασίες της Ανταρκτικής δεν δείχνουν καμμία στατιστικά σημαντική αύξηση θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

4. Η IPCC κραυγάζει ότι οι πάγοι λιώνουν με δραματικά υψηλό ρυθμό εξ αιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου και ότι το επίπεδο της θάλασσας αυξάνεται επικίνδυνα. Η αλήθεια είναι ότι στην ιστορία της Γης οι πάγοι υποχωρούν και αυξάνονται περιοδικά. Δεν υπάρχει δε καμμία απολύτως ένδειξη ότι ο ρυθμός υποχώρησης των πάγων έχει αυξηθεί από όταν τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ανέβηκαν πάνω από τα επίπεδα της προβιομηχανικής εποχής. Αυτό το γεγονός δείχνει ότι το λιώσιμο των πάγων (όποτε αυτό συμβαίνει) είναι ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο συμβαίνει στο φυσικό του ρυθμό και η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν φαίνεται να έχει καμμία επίδραση πάνω σε αυτό. Η συνολική επιφάνεια των πάγων στην Ανταρκτική όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά μελέτες έχουν δείξει ότι αυξάνεται κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Η IPCC ανέφερε επικίνδυνη λέπτυνση του παγοστρώματος στην Αρκτική θάλασσα η οποία οφείλεται, όπως δήλωσαν, στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα πραγματικά στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η λέπτυνση όντως συνέβη, αλλά είναι φυσική συνέπεια ορισμένων αλλαγών στην ατμόσφαιρα, οι οποίες έχουν συμβεί αρκετές φορές τις τελευταίες δεκαετίες και αναμένεται να συνεχίσουν να συμβαίνουν. Το φαινόμενο αυτό ουδεμία σχέση έχει με την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η IPCC, βάσει πάντα των «μοντέλων» της, είχε προβλέψει αύξηση των βροχοπτώσεων σύμφωνα με την αύξηση της θερμοκρασίας. Για ακόμα μία φορά, μελέτες σε παγκόσμια κλίμακα δείχνουν ότι δεν υπάρχει απολύτως καμμία διαφοροποίηση στον ρυθμό των βροχοπτώσεων. Τέλος, η αύξηση του επιπέδου της θάλασσας δεν έχει επιταχυνθεί καθόλου κατά τη διάρκεια του πρόσφατου παρελθόντος. Οι παράγοντες που καθορίζουν το επίπεδο της θάλασσας, όπως η ισορροπία των υδάτων όλων των ωκεανών της γης και η δυναμική συνεισφορά υδάτων από τους πόλους, κατά την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, βρίσκονται αυτή τη στιγμή πολύ μακριά από τη δυνατότητα κατανόησής μας, οπότε δεν υπάρχει απολύτως κανένα μοντέλο που να μπορεί να προβλέψει την επίδραση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη στο επίπεδο της θάλασσας.

5. Η IPCC προβλέπει ότι η κλιματική αλλαγή θα προκαλέσει ακραία καιρικά φαινόμενα όπως κυκλώνες, τυφώνες, χιονοθύελλες, πυρκαγιές, τεράστιες ξηρασίες για ορισμένα σημεία του πλανήτη και καταστροφικές πλημμύρες για κάποια άλλα. Αυτά είναι όλα; Είστε σίγουροι ότι δεν ξεχάσατε τίποτα; Δράκοι δεν θα πετάνε φτύνοντας φωτιά και καταστρέφοντας ό,τι συναντήσουν στο διάβα τους; Η σοβαρή επιστήμη απαντά τα εξής στην παραπάνω καταστροφολογία: α) Δεν υπάρχει απολύτως καμμιά διαφοροποίηση στη διάρκεια και στη συχνότητα εμφάνισης ξηρασιών, β) Οι πλημμύρες στην Ασία, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική υπήρξαν λιγότερο συχνές και έντονες κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, γ) Δεν υπήρξε αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης ή στη σφοδρότητα τροπικών κυκλώνων και τυφώνων οπουδήποτε στον κόσμο. Επιπλέον, το φαινόμενο του Ελ Νίνιο δεν παρουσίασε απολύτως καμμιά διαφοροποίηση κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Μελέτες δείχνουν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας συντελεί στη μείωση ή ακόμα και στην εξάλειψη τέτοιων φαινομένων, δ) δεν υπάρχουν πουθενά στοιχεία που να συνδέουν τους ρυθμούς εμφάνισης των βροχοπτώσεων με την αύξηση της θερμοκρασίας, ε) Δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν αύξηση στις θύελλες παγκοσμίως τα τελευταία 150 χρόνια, στ) Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1950-2002, όπου σημειώθηκε 20% αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, δεν παρατηρήθηκε καμμία αλλαγή στην περιοδικότητα ή στη διάρκεια της κάλυψης από το χιόνι της Βόρειας Αμερικής. Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί μία τάση ύφεσης όσον αφορά τις χιονοθύελλες, ζ) Τέλος, δεν υπάρχουν δεδομένα που να συνδέουν την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη με εκτάσεις που έχουν καεί από πυρκαγιές.

6. Η IPCC δηλώνει πως η αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα και η αύξηση της θερμοκρασίας έχουν δυσμενείς συνέπειες στο γενικότερο οικοσύστημα. Ως γνωστόν, τη βάση του οικοσυστήματος αποτελούν τα φυτά. Τα αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ευνοούν κατ᾿ ελάχιστον 30%, όσον αφορά την παραγωγικότητά τους, όλα τα φυτά που βρίσκονται στην ξηρά καθώς και σε υδατικά περιβάλλοντα. Επιπλέον, μια ατμόσφαιρα εμπλουτισμένη σε διοξείδιο του άνθρακα, βοηθά τα φυτά να ανταπεξέλθουν σε δυσμενείς για αυτά περιβαλλοντικές συνθήκες όπως υψηλή εδαφική αλατότητα, υψηλή θερμοκρασία αέρα, φως χαμηλής έντασης και άγονο έδαφος. Τέλος, τα υψηλά ατμοσφαιρικά επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα σχεδόν πάντα ακυρώνουν τα αρνητικά αποτελέσματα που έχει η μόλυνση του όζοντος στη φωτοσύνθεση.

7. Η IPCC δηλώνει ότι σύμφωνα με τις αναλύσεις της έχει διαπιστώσει ότι η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε αυξημένη εξάλειψη ζωϊκών ειδών με καταστροφικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και στο περιβάλλον. Η παραπάνω δήλωση σε καμμία περίπτωση δεν υποστηρίζεται από την διεθνή βιβλιογραφία. Τα ζωϊκά είδη, όπως προκύπτει από την ιστορία του πλανήτη, έχουν επιδείξει εξαιρετική αντοχή και προσαρμοστικότητα σε κλιματικές αλλαγές και, σύμφωνα με την ηλικία τους, είναι προφανές ότι έχουν περάσει πολλούς κύκλους κλιματικής αλλαγής. Υπάρχουν μόνο τέσσερις επιστημονικά αποδεδειγμένοι λόγοι που οδηγούν στην εξάλειψη ζωϊκών ειδών. Αυτοί είναι: α) αστεροειδείς, β) κυνήγι, γ) γεωργία και δ) εισαγωγή ξένων στο οικοσύστημα ειδών που τελικά επικρατούν. Κανένας από τους παραπάνω λόγους δε, δεν συνδέεται με την αύξηση της θερμοκρασίας ή με την αύξηση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα. Δεδομένα που έχουν συλλεγεί από το περιβαλλοντικό πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών δείχνουν ότι ο ρυθμός εξάλειψης των ειδών κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα ήταν ο χαμηλότερος των τελευταίων 500 ετών. Αντίθετα προς τα λεγόμενα της IPCC, τα περισσότερα είδη φαίνεται ότι ευνοήθηκαν από την αύξηση της θερμοκρασίας των τελευταίων 100 χρόνων.

8. Η IPCC τελικά αποφαίνεται ότι η κλιματική αλλαγή ευνοεί την ανάπτυξη των ασθενειών, συντελεί στην συνολική επιδείνωση της υγείας παγκοσμίως, στην αύξηση των πρόωρων θανάτων και τελικά στη μείωση της ποιότητας ζωής. Η αλήθεια όπως πάντα βρίσκεται στην αντίπερα όχθη: α) Όλα τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν πως η αύξηση της θερμοκρασίας και των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα, έχοντας αυξήσει τη φυτική παραγωγή (70% το σιτάρι, 30% τα δημητριακά, 33% τα φρούτα, 62% τα όσπρια και 51% τα λαχανικά), έχουν καταστήσει δυνατό ο ολοένα αυξανόμενος πληθυσμός της γης να τρέφεται χωρίς να κατασπαράζει το οικοσύστημα, β) Μελέτες έχουν δείξει πως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας έχει συντελέσει στη μείωση των καρδιαγγειακών νοσημάτων, γ) ΄Αλλες μελέτες δείχνουν ότι η θνησιμότητα από ασθένειες του αναπνευστικού μειώνονται όσο η θερμοκρασία αυξάνεται, δ) Τέλος φαίνεται ότι η αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα έχει συντελέσει στην αύξηση του μέσου όρου ζωής.

«Καλούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να απορρίψει το πρωτόκολλο του Κιότο καθώς και κάθε άλλη παρόμοια πρόταση. Τα προτεινόμενα όρια για τα αέρια του θερμοκηπίου θα βλάψουν το περιβάλλον, θα εμποδίσουν την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας και θα βλάψουν την υγεία και την ευημερία της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχουν πειστικά επιστημονικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου, ή άλλων αερίων του θερμοκηπίου προκαλούν ή μπορεί να προκαλέσουν στο εγγύτερο μέλλον καταστροφική θέρμανση της γήινης ατμόσφαιρας και βλάβη στο κλίμα της Γης. Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικές επιστημονικές αποδείξεις ότι η αύξηση των ατμοσφαιρικών επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα δρουν ευεργετικά στο φυσικό περιβάλλον των φυτών και των ζώων της Γης».

Κάπου εδώ θα πρέπει να βάλουμε μια τελεία και για να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε όλα τα παραπάνω, αλλά κυρίως για να μην απελπιστούμε τελείως με τη σήψη των ανθρώπων που φαίνεται ότι κινούν τα νήματα αυτού του κόσμου. Θα ήθελα, τελειώνοντας, να τονίσω ότι όλα αυτά δεν γράφτηκαν για να πούμε στους ανθρώπους να μην έχουν οικολογική συνείδηση. ΄Αλλωστε είναι σημάδι πολιτισμού και πνευματικής καλλιέργειας όταν ο άνθρωπος σέβεται και δεν καταστρέφει το περιβάλλον που του προετοίμασε ο Θεός για να ζήσει. Φυσικά και θα πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές των ρύπων μας. Φυσικά και θα πρέπει να ανακυκλώνουμε τα σκουπίδια μας. Φυσικά και θα πρέπει να μάθουμε να εκτιμάμε ό,τι μας προσφέρεται. Φυσικά και πρέπει να γίνουμε τελικά άνθρωποι. Σε καμμία περίπτωση όμως δεν θα δεχτούμε τις προσπάθειες του συστήματος να μας χειραγωγήσει και να μας ελέγξει μέσα από ένα καθεστώς τρόμου και καταστροφολογίας. Λέμε όχι σε ένα σύστημα που μας θέλει φοβισμένους, άβουλους και συρρικνωμένους σε μια γωνιά να δεχόμαστε με ευλαβική υπακοή όλα αυτά που μας λέει και όλα αυτά που μας επιβάλλει.

Μέχρι εδώ... Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ...