Παρεμπόδιση Καταστροφών
Όπως
είδαμε, ο δεύτερος σκοπός της κυβερνητικής επιτροπής ήταν η παρεμπόδιση
καταστροφών της Αθήνας από τους υποχωρούντες Γερμανούς.
Το Γενικό
Γερμανικό Αρχηγείο είχε δώσει διαταγή στην Γερμανική Διοίκηση Νοτίου Ελλάδος (LΧVIII σώμα
στρατού, όπου υπαγόταν και η Αθήνα) να καταστρέψει όλες τις ζωτικές
εγκαταστάσεις της Αθήνας ώστε να μην τις χρησιμοποιήσουν οι Άγγλοι, όταν έρθουν
στην Ελλάδα.
Το σχέδιο
προέβλεπε καταστροφές: Φράγματος Μαραθώνος, Λιμανιού Πειραιώς,
Αεροδρομίου Χασανιού (νυν Ελληνικό), Ηλεκτρικού εργοστασίου Κερατσινίου (τότε
το έλεγαν Ηλεκτρική), ντεπόζιτων πετρελεοειδών, αποθηκών πυρομαχικών (π.χ.
Λιοσίων), γεφυρών, τηλεφωνείων, σταθμών κ.τ.λ.
Ο δε πολωνο-γερμανός
αρχηγός των ΕΣ-ΕΣ Σιμάνα απειλούσε ότι θα τινάξει την Αθήνα με τα
Κανόνια που είχε εγκαταστήσει σε 5 τούνελ του Λυκαβηττού.
Οι
υποψήφιες προς καταστροφή εγκαταστάσεις είχαν όλες υπονομευθεί με πυρομαχικά,
καλώδια ανατινάξεων, με σχέδια ώστε να είναι αδύνατο για τους μη ειδικούς να
εμποδίσουν τις ανατινάξεις. Ο στρατηγός Σπηλιωτόπουλος γνώριζε τα
υποψήφια προς καταστροφή κτίρια κατόπιν πληροφοριών ειδικής υπηρεσίας, που είχε
επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Βαγιάκη.
Αν οι
Γερμανοί πραγματοποιούσαν τις καταστροφές που έλεγαν, η Αθήνα δεν θα μπορούσε
πια να κατοικηθεί.
Για το
θέμα αυτό έγινε μία συνάντηση των Λουκή Ακρίτα, Μαυρομάτη και Χρήστου Ζαλοκώστα,
απεσταλμένων του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου, με τον Ταγματάρχη Βέμπερ, διοικητή
των πολιτικών υποθέσεων του Γερμανικού Στρατηγείου και συμβούλου του νέου
στρατιωτικού Διοικητή Νοτίου Ελλάδας στρατηγού Χέλμουτ Φέλμυ, που μόλις είχε
αντικαταστήσει τον σκληρό Σιμάνα των ΕΣ-ΕΣ.
Η συζήτηση
περιστράφηκε γύρω από τις εγγυήσεις που μπορούν να δώσουν οι Άγγλοι ώστε να μην
πειράξουν τους υποχωρούντες Γερμανούς καθώς επίσης να διαταχθούν από το
Στρατηγείο Μέσης Ανατολής οι εθνικιστικές οργανώσεις και ο ΕΛΑΣ να μην τους
θίξουν καθόλου. Ο Γερμανός Φέλμυ δεν ήθελε ούτε κατ' ελάχιστον να θιγεί
ο στρατός του γι' αυτό ήταν διατεθειμένος να μην βλάψει ούτε την Αθήνα ούτε τον
Πειραιά, κατά το μέτρο βέβαια του δυνατού. Ζητούσαν επίσης οι Γερμανοί να
έρθουν οι Άγγλοι Αλεξιπτωτιστές τρεις ώρες μετά την αποχώρηση και του
τελευταίου Γερμανού στρατιώτη.
Γερμανοί εγκαθιστούν βαρύ
πυροβολικό σε κάποιο σημείο της κατεχόμενης Ελλάδας. Οι Γερμανοί θεωρούσαν
ότι ο πιθανότερος τόπος απόβασης των Συμμάχων στην Ευρώπη ήταν η Ελλάδα.
Αυτός ήταν ο στόχος των οχυρωματικών τους έργων, πολλά από τα οποία
διασώζονται ακόμη.
|
Οι Έλληνες
είπαν ότι δεν δέχονται τα αιτήματα του Γερμανού και ότι είναι ικανοί να
εμποδίσουν τις καταστροφές παρά τον όποιο διχασμό τους. Όμως ο Βέμπερ τους
αποστόμωσε:
ΒΕΜΠΕΡ: Εγώ σας προλέγω πως η διαίρεση σας είναι τόσο βαθιά
που ο Γερμανικός Στρατός θα περάσει τα σύνορα ανενόχλητος, ενώ σεις πίσω του θα
τρώγεστε.
ΕΓΩ: Αφού έχετε αυτή την πεποίθηση, τότε γιατί ζητάτε
συνεννόηση με τους Άγγλους;
ΒΕΜΠΕΡ: Διότι είναι οι μόνοι που μπορούν να πειθαρχήσουν τους
ελεύθερους σκοπευτές. Όχι πως λίγες τουφεκιές αυτών των εγκληματιών μπορούν να
μας βλάψουν, αλλά από ενδιαφέρον να μην καταστραφεί εξ αιτίας τους η Αθήνα. Με
καταλαβαίνετε.
Και λίγο πριν
αποχωρήσει:
«Δεν
είσαστε κύριοι μου. τόσο δυνατοί όσο φαντάζεστε. Μόλις φύγομε εμείς θα ξεσπάσει
ένας εμφύλιος πόλεμος που θα σας γονατίσει. Ξέρω πολλά περισσότερα πάνω σ' αυτό
το θέμα από σας. Το ΕΑΜ περιμένει την αναχώρηση μας για να χτυπήσει. Όχι
Γερμανικό Στρατό δεν μπορείτε να βλάψετε, αλλά ούτε τη στοιχειώδη τάξη δεν θα
κρατήσετε, γιατί θα αιματοκυλιστείτε με τους κομμουνιστές. Όσο γι' αυτό δεν μας
μένει η παραμικρή αμφιβολία».
(Χρήστου Ζαλοκώστα:
"Χρονικό της σκλαβιάς-, σελίς 316-317)
Η ανωτέρω
συνομιλία επιβεβαιώθηκε το 1955 από τον ίδιο τον Βέμπερ. Οι Γερμανοί είχαν
άριστες πληροφορίες για όλες τις ανταρτικές οργανώσεις όπως φαίνεται από τις
αναφορές τους και φυσικά για τον "μυστικοπαθή" ΕΛΑΣ, ΕΑΜ κτλ. Ήξεραν
την πραγματική δύναμη του ΕΛΑΣ, τον οπλισμό του, τους σκοπούς του καθώς και
ποιοι κρύβονταν κάτω από ψευδώνυμα όπως π.χ. "Καραϊσκάκης" κ.τ.λ. Τις
πληροφορίες τις έπαιρναν από πράκτορες ή από αιχμαλώτους.
