BLOGGERS HELP

O

26 Νοε 2019

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΟΙ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ


ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΟΙ
ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Οι πρώτοι που έκαναν ανθρωπολογικής φύσεως παρατηρήσεις είναι ο Ιπποκράτης, ο Ηρόδοτος, και κυρίως ο Αριστοτέλης. Προπομποί τους μπορούν να θεωρηθούν οι φυσικοί - φιλόσοφοι τού Αιγαίου (Αναξίμανδρος, Αναξαγόρας, Αναξιμένης, Δημόκριτος, Ηράκλειτος). 2.500 χρόνια αργότερα...

ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ
1886. Ο γιατρός Κλων Στέφανος από την Κέα, ιδρύει στην Αθήνα το πρώτο στην Ελλάδα Ανθρωπολογικό Μουσείο. Προηγούμενα είχε πραγματοποιήσει ανθρωπολογικές σπουδές στο Παρίσι, όπου με τους συναδέλφους του Μ. Αποστολίδη και Α. Νεόφυτο έχουν γίνει μέλη της οικείας Ανθρωπολογικής Εταιρείας. Και οι τρεις κάνουν ανθρωπολογικές μετρήσεις (πλάτος και μήκος  κεφαλής): ο Αποστολίδης 17 ατόμων, ο Νεόφυτος 142 ανδρών και 20 γυναικών και ο Στέφανος 366 ανδρών. Σαν διευθυντής τού μουσείου, ο Κλων Στέφανος, συγκεντρώνει οστεολογικό υλικό από αρχαιολογικές έρευνες, πριν ξεκινήσει στη Νάξο και τις πρώτες, από Έλληνα, παλαιοανθρωπολογικές ανασκαφές τα έτη 1903-1909. Πεθαίνει το 1915 πικραμένος που δεν κατόρθωσε, παρά τις πολυετείς προσπάθειές του, να δημιουργηθεί έδρα Ανθρωπολογίας.
1915. Διευθυντής του Ανθρωπολογικού Μουσείου αναλαμβάνει ο, επίσης γιατρός, Ιω. Κούμαρης, ο οποίος γίνεται τον ίδιο χρόνο έκτακτος καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μεταβαίνει εν συνεχεία στο εξωτερικό για σχετικές μεταπτυχιακές σπουδές. Το 1924 ιδρύει την Ελληνική Ανθρωπολογική Εταιρεία.
1949. Καταργείται η μοναδική έδρα Ανθρωπολογίας, ενώ κλείνει για το κοινό και το Ανθρωπολογικό Μουσείο Αθηνών (σήμερα δέχεται μόνο κατόπιν ραντεβού).
1969. Διαλύεται η Ελληνική Ανθρωπολογική Εταιρεία και μέλη του Διοικητικού της Συμβουλίου (Β. Βαλαώρας, Χ. Μαλτέζος κ.α.), υπό την προεδρία του Άρη Πουλιανού ιδρύουν το 1970/1 την Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος.
1976. Από μη ανθρωπολόγους ανασυστήνεται η Ελληνική Ανθρωπολογική Εταιρεία με κύριο στόχο να πλήξει τον Άρη Πουλιανό και τους μαθητές του.
2000. Παρά τις λυσσώδεις επιθέσεις, δικών μας και ξένων, οι προσπάθειες κατά της ελληνικής ανθρωπολογίας αποτυγχάνουν, καθώς κρίνεται τελικά σημαντικότατο το έργο που έχει πραγματοποιηθεί.