Υπόλοιπες Καταστροφές
3ον. Στις 13-10-1944
το πρωί οι Γερμανοί τίναξαν στο Μοσχάτο μία μεγάλη γέφυρα και το συγκρότημα
αποθηκών των Λιοσίων.
Ο συνταγματάρχης Β. Γιαννακόπουλος ήρθε σε επαφή με τον
υπεύθυνο των ανατινάξεων υπαξιωματικό Βάλτερ Σοπφ, εκείνον που
εγκατέστησε το δίχτυο των ανατινάξεων, και συμφώνησαν μόλις συντελεστούν οι
πρώτες ανατινάξεις να κόψουν τα υπόλοιπα καλώδια. Τελικά τινάχτηκαν 3 αποθήκες
και κάτι άχρηστα κτίρια.
4ον, Το
μεσημέρι της 13-10-1944 υψώθηκε η Ελληνική σημαία στο αεροδρόμιο Χασανιού (νυν
Ελληνικό). Δύο ομάδες είχαν επιφορτιστεί για να το γλιτώσουν. Του αεροπόρου
Κοπελιά, που τον συνέλαβε ομάδα του ΕΛΑΣ με επικεφαλής έναν μανάβη, δηλαδή
μη στρατιωτικό. Η άλλη ήταν του Μπινίκου, που ήρθε τελικά σε επαφή με
τον υπεύθυνο αξιωματικό Γερμανό Καρλ Πάουερ.
Ο συνταγματάρχης Η.
Παπασταματιάδης, επιτελάρχης του γενικού στρατηγείου του ΕΛΑΣ, ανάμεσα σε δύο
μελη της στρατιωτικής Σοβιετικής αποστολής. Δεξιά είναι ο συνταγματάρχης
Ποπώφ και αριστερά ο βοηθός του ταγματάρχης Τσερνίντεφ. Ο σοβιετικός στρατός
ήταν το ίνδαλμα των κομμουνιστών της εποχής, οι οποίοι περίμεναν από αυτόν να
εδραιώσει το καθεστώς που που θα εγκαθιστούσαν. Αλλά ο Ποπώφ τους απογοήτευσε
δραματικά; Με έμμεσους τρόπους (μορφασμούς κλπ.) αλλά εν τούτοις πολύ καθαρά
τους είπε αυτό που γεωπολιτικά είχε προαποφασιστεί: «Ανήκετε εις την Δύση».
|
Στις11-10-1944 ο Πάουερ
πήρε διαταγή να τινάξει τους διαδρόμους προσγειώσεως. Τελικά πυροδότησε μερικές
βόμβες και έδωσε το σχεδιάγραμμα των καλωδιώσεων στον Μπινίκο, που μαζί με τον Θωμά
Ρόμπο, αφοπλίσανε τις μη εκραγείσες βόμβες μόλις κατελήφθη το αεροδρόμιο
από Έλληνες.
Τα
μεσάνυχτα 12-13 Οκτωβρίου, 70 άνδρες, εκ των οποίων οι μισοί, αξιωματικοί της
αεροπορίας εν στολή, με επικεφαλής τον αντισμήναρχο Ισμαηλάκο πήγαν στο
αεροδρόμιο που υπήρχαν Γερμανοί να το καταλάβουν, αλλά δεν τους άφησε ο ΕΛΑΣ
της περιοχής διότι ήθελε να εμποδίσει προσγειώσεις των Άγγλων (σ.σ.
αντικειμενικά ο ΕΛΑΣ βοηθούσε τους υποχωρούντες Γερμανούς με την τακτική του).
Τελικά
επενέβη πάλι ο Ζέβγος και ο μανάβης φρούραρχος του ΕΛΑΣ επέτρεψε να παραλάβουν
οι αξιωματικοί της αεροπορίας το αεροδρόμιο αφού οι Γερμανοί απεχώρησαν το πρωί
13-10-1944. Αξιωματικοί και στρατιώτες συνεπικουρούμενοι από 1500 εργάτες
επισκεύασαν τις ζημιές των αεροδιαδρόμων και έτσι στις 14-10-44 προσγειώθηκαν
τα πρώτα Αγγλικά αεροπλάνα. Ο ΕΛΑΣ δεν βοήθησε καθόλου, απλώς επέτρεψε την
αποκατάσταση των ζημιών αλλά απαίτησε να υψωθεί στο Κεντρικό κοντάρι η σημαία
του. Έτσι ονομάστηκε "ελευθερωτής" του αεροδρομίου.
Δημήτριος Γληνός. Σύμφωνα
με τη μαρτυρία του Γιάννη Ιωαννίδη, υπαρχηγού του ΚΚΕ την περίοδο της κατοχής
ο Δ. Γληνός υπήρξε ένας από τους συντάκτες των καταλόγων προγραφής 7.000
Ελλήνων πολιτών από τους κομμουνιστές τον Νοέμβριο τον 1943. Τα άτομα
αυτά θα εκτελούνταν μετά την απελευθέρωση σαν «προδότες».
|
Οι
Γερμανοί είχαν προγραμματίσει και άλλες καταστροφές, όπως των στρατιωτικών
αποθηκών του Ρουφ (ο κόσμος το έμαθε και κατέφυγε στα πάρκα), του Ραδιοφωνικού
Σταθμού Αθηνών και του φράγματος Μαραθώνα. Τελικά ο Φέλμυ δεν έδωσε την διαταγή
ανατινάξεως.
Γιατί
δεν έγιναν όλες οι προγραμματισμένες ανατινάξεις
Εύλογο το ερώτημα: Πώς είναι
δυνατόν οι Γερμανοί και ο Φέλμυ να επείσθησαν τόσο εύκολα από τους Έλληνες συνομιλητές
τους να μη κάνουν μεγάλες ανατινάξεις; Ήταν τόσο ...πονόψυχοι; Και πώς ο Φέλμυ
αψήφησε τις διαταγές του Χίτλερ;
